Hoe zit het nu? Is biomassa duurzaam en in welke toepassing? Lees verder voor een toelichting
Regelmatig hebben we de discussie over hoe duurzaam de toepassing van ‘biomassa’ nu daadwerkelijk is. Het wordt voorgeschoteld als een duurzame bron van energie. Tegelijkertijd zien we dat er steeds meer kantekeningen bij de toepassing komen. Hier willen we graag de verschillende argumenten op een rijtje zetten.
De verzamelterm biomassa is afkomstig van levende organismen, plantaardig en dierlijk (rest)materiaal. De biomassa wordt ingezet als voedsel en voer, maar het is ook de grondstof voor materialen (ter vervanging van olie en gas) of voor de opwekking van elektriciteit, warmte of biobrandstof.
In de huidige economie wordt er vaak gedaan alsof biomassa, net zoals wind, water of zon een eeuwige bron is. Het zou zogenaamd een hernieuwbare bron zijn en “klimaatneutraal”. Op papier zouden organismes die de biomassa produceren, de ontstane CO2 opnemen uit de lucht. Wanneer er bij de verwerking biomassa wordt verbrand komt de CO2 weer vrij. Hierdoor lijkt het proces van biomassa en CO2 een gesloten kringloop te zijn. In de praktijk is dit fenomeen echter genuanceerder.
De kritische blik op biomassa is terecht. Het resulteert namelijk in serieuze consequenties m.b.t. het klimaat, gezondheid en de biodiversiteit (ontbossing, verslechteren van bodem- en waterkwaliteit, verlies biodiversiteit). Veel van deze punten kwamen eerder niet aan het licht en werden daarom ook niet meegenomen in de beoordeling van onze zogenaamde “duurzame” brandstof.
Bijvoorbeeld dat het werkelijke klimaateffect van biomassa geen gesloten kringloop is. Dit komt doordat de energie/CO2 die nodig is om de biomassa te produceren, winnen, transporteren en verwerken niet werd meegenomen. Tevens zit er een opmerkelijke vertraging tussen de emissie door de verbranding op dit moment en de opname van de CO2 in de loop der jaren. Alle tijd dat de CO2 niet wordt opgenomen, draagt het bij aan de opwarming van de aarde.
Daarnaast wordt het bos dat is omgehakt gelijkgesteld aan nieuw aangeplant bos door het label van ‘biomassa’. Zeker wanneer er oerbos met een rijk ecosysteem dat zich over een lange periode heeft ontwikkeld voor wordt omgehakt, en ter compensatie een plantage bos met een monocultuur wordt aangepland (groene woestijn).
Biomassa wordt momenteel grootschalig ingezet om de energie transitie binnen Nederland te verduurzamen. Via grote centrales wordt elektriciteit en/of warmte opgewekt.
Om aan deze grote vraag te voldoen worden er veel oerbossen omgehakt en per schip naar de Nederlandse centrales vervoert. Hierover ontstaat – naar onze mening terecht - veel ophef. Er is in deze aanpak nog veel aan efficiëntie te winnen. Daarnaast is er veel transport nodig van warmte in plaats van dat het lokaal wordt opgewekt.
Biomassa op kleinere schaal krijgt door al die ophef vaak een negatief beeld, en dat is niet helemaal terecht. Op kleine schaal is er meer gecontroleerde invloed op de herkomst en de productiewijze van biomassa. Daarnaast kan deze biomassa zo hoogwaardig en nuttig mogelijk worden ingezet voor het beste rendement.
Nog steeds zal er echter fijnstof worden uitstoten, al is dat aanzienlijk minder. Voor houtkachels kan dit grotendeels worden vermeden door een katalysator (Abcat) toe te passen.
Daarbij komt ook kijken, dat deze manier van verwarmen niet voor iedereen is. Er is niet voldoende biomassa om op een duurzame manier ieder huis te voorzien van warmte.
In Nederland beschikken wij niet over genoeg biomassa om dit als duurzame bron in te zetten.
We hebben een beperkte hoeveelheid uit het beheer en onderhoud van natuur gebieden. Daarnaast komt er houtafval uit de maak industrie. Dit is echter niet voldoende voor iedere woning (bijv. pelletkachels in woningen) en al zeker niet op de schaal van energiecentrales. Wanneer Nederland meer biomassa gaat toepassen, moet dit elders vandaan gehaald worden. Dit zal ten koste gaan van mens, milieu en natuur. Niet alleen in Nederland, maar juist op andere plekken in de wereld. De toepassing van groene biomassa kan alleen in combinatie met hernieuwbare bronnen zoals: water, wind en zon.
Er zijn verschillende type risico’s. In het debat is er onderscheid gemaakt tussen milieu- en sociale risico’s. De consequenties van biomassa zijn per schaal verschillend.
De onderstaande milieurisico’s zijn aan biomassa verbonden:
Daarnaast heeft de toepassing van biomassa ook sociale risico’s als gevolg.
Inzet van biomassa als alternatieve grondstof vraagt daarom een goede onderbouwing, waarbij een aantal factoren van belang zijn om ongewenste effecten te voorkomen.
De inzet van duurzame biomassa is beperkt en er is een sterke noodzaak tot slimme keuzes om te garanderen dat biomassa op de juiste manier wordt ingezet. De inzet van een cascaderingsprincipe waarbij maatschappelijke en milieurisico’s leidend zijn.
Wanneer biomassastroom niet noodzakelijk is, kan er gekeken worden naar beschikbare alternatieven. Zo kan een goed geïsoleerde woning worden verwarmd met bijvoorbeeld een warmtepomp. De warmtepomp werkt op stroom en is zeer efficiënt voor het verwarmen van een woning. Ook zijn heatpipes een zeer geschikt alternatief.
Wanneer de inzet van hernieuwbare bronnen niet mogelijk is, of er op een andere manier toch (bij)verwarmd moet worden, dan is biomassa op kleine schaal nog steeds een interessant verhaal. De pelletkachel of pelletketel kan zeer efficiënt werken als backup voor de zonnecollector of warmtepomp.
Dit is niet vergelijkbaar met de stook van biomassa op grote schaal, waarbij er heel veel uitstoot is en er veel warmte verloren gaat. De installaties op kleine schaal zijn beter ingericht op de verbranding van pellet (type biomassa), dit zorgt voor een beter rendement (tot wel 96%) en een aanzienlijk lagere uitstoot van fijnstof. Tevens kunt u deze installaties beter aanpassen op uw situatie, zodat er nooit foutief gebruik van gemaakt wordt.